Waarom Oeganda?
In 2007 zijn wij als gezin op bezoek geweest bij onze dochter Tamar, die vrijwilligerswerk in Oeganda deed op een school en in een kinderhuis. Een lang verhaal, maar Tamar heeft haar hart verloren aan Oeganda en de kinderen daar. Eenmaal aangekomen op die school en in die wijk, zagen wij enerzijds een enorme armoede, primitieve omstandigheden, geen voorzieningen en een bijna uitzichtloze situatie. Anderzijds zagen wij energieke kinderen die hun kansen pakken. Tamar studeert geneeskunde en gaat ondertussen jaarlijks terug naar Oeganda. Haar droom is om na afronding van haar studie, haar kwaliteiten in te zetten voor de Oegandese bevolking.
In de sloppenwijken, maar vooral ook in de kleinere dorpjes zijn de omstandigheden vaak ronduit slecht. Goede betaalbare medische voorzieningen zijn er niet. De kwaliteit van de zorg is zorgelijk. Apotheken zijn er op elke straathoek en veel kun je zonder recept krijgen, maar een goede arts is niet in iedere kliniek aanwezig. Er zijn soms klinieken, die doen alsof ze bloed testen, terwijl er geen lab is. Vooral moeders overlijden onnodig vaak bij bevallingen, doordat er in klinieken geen verloskundige is of de medicatie om bijv. een bloeding te doen stoppen c.q. in ernst af te laten nemen niet voorhanden is.
Even naar de dokter als je je niet lekker voelt. Binnen vijftien minuten een ambulance als er iets ernstigs gebeurt. Naar de apotheek voor medicijnen. Voor ons heel gewoon, maar helaas op veel plekken in de wereld verre van realiteit. Niet voor niets sterven dagelijks duizenden kinderen en volwassenen aan ziekten die eenvoudig te behandelen zijn.
In 2000 hebben regeringsleiders van 189 landen afgesproken om vóór 2015 de belangrijkste wereldproblemen aan te pakken. Er zijn acht concrete doelstellingen vastgelegd: de millenniumdoelen. Ook vanuit die millennium doelstelling blijkt dat de resultaten met betrekking tot kindersterfte en kraamsterfte achter blijven. Met de (mobiele) kliniek wordt een kleine bijdrage geleverd aan onderstaande drie millenniumdoelstellingen:
Millenniumdoel 4: Minder kindersterfte
Het percentage kinderen jonger dan vijf jaar dat in ontwikkelingslanden overlijdt, moet in 2015 met tweederde zijn teruggebracht ten opzichte van 1990. In dat jaar stierven in de arme landen 13 miljoen kinderen.
Millenniumdoel 5: Verbeteren van de gezondheid van moeders
Jaarlijks overlijden meer dan een half miljoen vrouwen aan de gevolgen van hun zwangerschap. In de millenniumdoelen is vastgelegd dat moedersterfte in 2015 met driekwart moet zijn teruggebracht ten opzichte van 1990. Om dit te kunnen realiseren zijn reproductieve en seksuele rechten voor vrouwen essentieel.
Millenniumdoel 6: Bestrijding van hiv/aids, malaria en andere dodelijke ziektes
Sinds begin jaren ’90 heeft aids miljoenen slachtoffers gemaakt, vooral in Afrika. Afgesproken is dat in 2015 de verspreiding van hiv/aids tot staan moet zijn gebracht. Ook moet in 2015 iedereen met hiv/aids hiervoor de juiste medicijnen kunnen krijgen.
Het idee
Het is de bedoeling om (mobiele) kliniek(en) te realiseren met meerdere voorzieningen zodat niet alleen preventieve zorg, maar ook basis medische zorg aangeboden kan worden op plekken waar nu geen goede zorg voor handen is. De doelstellingen van deze (mobiele) kliniek zijn het bieden van algemene medische hulp, verloskundige zorg, preventie, voorlichting en een vaccinatieprogramma aan de inwoners van deze afgelegen dorpjes. Nevendoelstelling is om na een succesvolle start van de eerste mobiele kliniek, meerdere ‘centra’ in Oeganda te kunnen starten, op die plekken waar er geen voorzieningen zijn.
Rob Goossens
April 2014
Zoals mijn vader al schreef, heb ik in de afgelopen jaren mijn hart verloren aan Oeganda, het land en de bevolking en dan in het bijzonder aan de kinderen. Zoals ik op mijn weblog vaak heb beschreven, is de medische hulp hard nodig. Ik geniet iedere keer weer van het zorgen voor de kinderen in het kinderhuis, maar realiseer mij ook dat dit betekent dat zij niet opgroeien in een gewoon gezin. Bovendien heb ik de angstige blikken in de ogen van moeders ervaren, de angst om hun kind te verliezen. Maar ook de dankbaarheid als een ondervoed kind ineens in gewicht toeneemt of als een moeder met haar levende en bovenal gezonde baby op de arm het ziekenhuis kan verlaten. Sinds ik heb mogen ervaren dat de hulp daar zo hard nodig is, droomde ik om daar als arts aan de slag te gaan. Toen ik als co-assistent zag dat er met de juiste medische hulp zoveel winst te behalen valt, was ik vastberaden, als arts wil ik aan de slag in Oeganda.
Tamar Goossens